Absentismo por Incapacidade Temporal de accidente de traballo; enfermidade profesional; enfermidade común ou accidente non laboral.

A duración do permiso de baixa por maternidade é de 16 semanas ininterrompidas que se amplía en dúas semanas máis nos casos de parto, adopción ou acollemento múltiple e en casos de discapacidade do neno. Se o bebé ten que permanecer hospitalizado máis dunha semana tras o nacemento ou en casos de parto prematuro, o período de descanso de baíxaa por maternidade pódese ampliar ata un máximo de 13 semanas.

Existe a opción de que o permiso de descanso por maternidade poida ser gozado polo pai. A nai pode cederlle ata un máximo de 10 semanas do seu permiso sendo as seis primeiras semanas do permiso por maternidade obrigatoria para a nai despois do nacemento.

O permiso de paternidade desde o 1 de abril do 2019, é de 8 semanas.

Ligazón: RD – Lei 6/2019)

A lei 39/2010 do 22 de decembro de Orzamentos Xerais do estado para 2011 (disposición final vixésimo primeira) , incorporou no ordenamento xurídico unha nova prestación económica dentro da acción protectora da Seguridade Social denominado coidado de menores afectados por cancro ou outra enfermidade grave destinada aos proxenitores, adoptantes ou acolledores que reducen a súa xornada de traballo para o coidado dos devanditos menores.

Cando as condicións do posto de traballo poidan influír negativamente na saúde da traballadora embarazada ou do feto ou no suposto de lactación do fillo menor de nove meses, a empresa deberá adaptar as condicións ou o tempo de traballo e, se iso non fose posible ou suficiente, aquela deberá desempeñar un posto de traballo ou función diferente e compatible co seu estado.

Ligazón: Lei 31/1995

Naqueles supostos en que ningunha destas alternativas sexa técnica ou obxectivamente posible ou non poida esixirse por motivos xustificados, a traballadora poderá ver suspendida a súa relación laboral por encontrarse nunha das dúas situacións analizadas.

Ligazón: Real decreto Lexislativo 2/2015, do 23 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores. Art. 45.

Son as ausencias polos motivos recollidos no Estatuto dos traballadores (falecemento ou enfermidade grave de familiares, hospitalización ou intervención cirúrxica sen hospitalización, consultas médicas, matrimonio, embarazo, natalidade, traslados, cumprimento de deber de carácter público e persoal, exames, desde que se estea cursando con regularidade estudos para a obtención dun título académico ou profesional e por funcións sindicais cando se forma parte dun comité ou sindicato).

Ademais inclúen as ausencias recollidas nos convenios colectivos (formación, reunións do Comité, asembleas autorizadas …).

Finalmente as debidas de forma esporádica por motivos de referendo constitucional (eleccións xerais e eleccións municipais).

Ausencias debidas a imprevistos ou situacións inesperadas que imposibilitan a chegada ao posto de traballo: inclemencias do tempo, catástrofes, etc.

Ausencias sen xustificar polo motivo que sexa.

Cando a ausencia leva aparellada a suspensión de emprego e soldo.

Ausencias debidas a permisos concedidos pola empresa a nivel particular a petición expresa do interesado.

Folgas, asembleas non autorizadas de carácter laboral, así como outras de carácter político.

Baixas que encobren unha situación persoal ou profesional de difícil solución o que comporta un alongamento na duración dos procesos de baixa ou a situación contraria, isto é, baixas de curta duración pero de moita frecuencia.

O traballador está presente no seu posto de traballo pero realizando tarefas, que non corresponde co esperado, producindose unha diminución de rendemento ou de eficacia.

Algúns autores sinalan que xurdiu coa crise este tipo de absentismo que fai referencia aos traballadores que están presente no traballo pero ausente nas súas funcións. O empregado acode a traballar incluso doente, fai horas extras para proxectar unha imaxe positiva, enxalza o seu traballo dedicando máis tempo ás tarefas e queíxase de volume de traballo.

Aqueles empregados que cumpren a súa tarefa pero non renden en función da súa capacidade, é dicir non dan o mellor de si mesmos.

Fonte: Capítulo: Marco de Recursos Humanos (II Informe Adecco sobre Absentismo)